On yaşında oldukça gösterişsiz
bir kız çocuğa güzel olduğunu söyledim.
“Teşekkür ederim, belki bir gün gerçekten
güzel olurum” dedi.
Bu satırlar bana çocukların ne kadar yalın ve gerçekçi düşündüklerini gösterdi...
Benim kızım da büyürken bana çok şey öğretti.
Sadece sevginin bir çocuk için gereken herşeyi yapabileceğine inanırdım, fakat sevginin farklı biçimleri olduğunu öğrendim. Gereksinimlerini anlayamadığınız zaman sadece sevgi yeterli olmaz.
Her zaman çocukmuş gibi davranmamdan hoşlanmadığını ögrendim.Evet belki yetişkinlerden daha fazla ilgiye sevgiye ve yardıma ihtiyacı vardı ama bazan da bir büyük gibi davranılmasını, onunda bir birey gibi bağımsız ve kişilik sahibi olduğunu ve bana yol gösterebileceğini ögrendim.
Kısacası "anne" olmanın kelime anlamı dışında ne demek olduğunu ögrendim.
Sevgilerimle..