Yemekkolizmden kurtulmanın ilk aşaması açlığınızı tanımlamanızdır. Her şeyden önce kişi ne zaman ve ne yemek istediğini keşfetmelidir. Tercihiniz, en çok ne yemek istediğinizi bulabilmenizdir. Sevdiğiniz yiyeceği büyük bir özenle hazırlayın, yiyin, tadına varın. Tadına varmak için yavaş yavaş yiyin.
Tat alma duyuları dildedir. Dilin ucu tatlı-tuzlu, tabanı acı, yan kısımları ise ekşiye duyarlıdır. Demek ki midede bu işi yapabilecek bir sistem yoktur. O nedenle yavaş yavaş sindire sindire yemeniz, yiyeceklerden haz duymanıza sebep olacaktır. Yenen yemeklerin en güzel tat alma duyularının ilk üç lokmada olduğunu unutmayalım.
İştahı frenleme süresi 12 dakikadır. Yavaş yiyerek psikolojik açlık uyarısından kurtulmuş oluruz. Bu süreden sonra beyindeki merkezimizden mideye doyduğumuza dair uyarıların gelmesini sağlarız. Elinize fırsat geçmişken ne kadar istediğinizi düşünün. Doyduğunuzda bırakıp bırakamayacağınızı anlayın. Eğer yiyecek karşısında korkusuzca durabilirseniz, doyduğunuzda yemeyi kesmeniz kolay olur.
Burada amaç sizi suçluluk duymadan yemek yemeye özendirmektir. Yeni beslenme modeli size yeni kapılar açacak, yemekkolikliğin sizin kişisel geçmişinizde kökleri olduğunu anımsatacaktır. Bu sorunları keşfetmeye başladığınızda, her yemek yeme deneyiminin bir değişim fırsatı olduğunu hatırlayacaksınız.
