-Neler oluyor bana?
- Moralim mi bozuk?
- Hayır, bozuk değil...
- Ama gülmüyorum,
- Olabilir,
- Kızıyor muyum?
- Hayır, değil,
- Peki, o zaman bu durgunluk nedir, neden mutsuz gibiyim, neden susuyorum, neden düşünceliyim son zamanlar? Bir problem mi var?
- Hayır, hiç bir problem de yok...
- Peki nedir o zaman? İçimde ki sevgi nerede, nereye kayboldu?
- En sevdiğim çiçeğe bile soğuk bakıyorum, soğuk mu, gerçekten soğuk mu???
-Hayır, sevgi içimi doldurdu, taşmak üzere, kalbimi yakıyor, enerjinin akışını gözetliyor takip ediyorum...
Peki bu hal nedir? Nötr hali, ne tuhaf... Ne fazla sevinç, ne fazla üzüntü, ne pozitif, ne de negatif, sadece nötr... Sadece içimde ki benim ile başbaşa, ben ve ben... Birlik, bütünlük olarak... Sevgi dolu, ama nötr, pozitif dolu, ama nötr...
- Nötr olmak, nötr yaşamak, nötr'a alışmak ne kadar da zor... Ne tuhaf...Ama Nötr...
