Fakirlik, her yoklukta sakin olmak ve her varlıkta elde olanı dağıtmaktır. Yani yokluk ile arası iyi olmak, onunla uyuşmak ve varlıktan kurtulmaktır. Her çeşit yoksulluktan korkan ara bozucudur. Gerçek fakirin Hak’tan gayriye ihtiyacı yoktur.
HACI BEKTAŞ-İ VELİ
