İnsanoğlu akşam olduğunda ve uykuya yattığında, uykusunun en derin yerinde artık dünya onun için yoktur.
Mutlulukları, mutsuzlukları, sahip oldukları ve olmadıkları artık yoktur.
Ta ki sabah ilk göz kapakları hareket etmeye başlayıncaya kadar. Tam o an yeniden farkına varır. Yeniden görür, yeniden hisseder.Yeniden dünya anlam kazanır. İşte buradan tek bir anlam çıkar.
O zaman “Dünya sen; sen dünyasın”.
Mevlana
