Bir masalın içine girdim.
Alanya aşram uzun zamandır rüyamdı benim.
Ve sonunda aşrama doğru yola koyuluyoruz Salih Beyle. Aşramın emektarı, sonradan her bitkide, toprakta emeği olduğunu öğrendiğim, köyde yaşamaktan çok keyifli, kanaatkar, biz şehirliler için bir parça üzülen, “ben soru sorulmadan çok konuşmam diyen” bilge insanla.
Aşrama geldik, sevgili Ayşe hocamı, Adnan Hocamı ve Lourdes’i sevgiyle kucakladıktan ve Sunita’nın pırıl pırıl gözlerini gördükten sonra rüya başladı... Ve rüyam anımsadığım kadarıyla şöyle birşeydi.
- İlahi bir müzikle uyanıyor ve gözlerimizi cennette açıyorduk. Her tarafı mis kokan harika bir yer, her yerde meyve ağaçları, kekik, yasemin kokuları. Burası yine harika bir doğa parçasıyken Toroslarda sevgili Adnan Hocamız burayı dişiyle tırnağıyla bir cennete dönüştürmüş, tüm evrene ve hepimize armağan olsun diye. Ne yüce bir amaç...
- Sabah öğlen, akşam Lourdes anamızın gerçekten ana sevgisi ve şefkati ile hazırladığı, sevgisinden bol bol kattığı muhteşem vejeteryan yemeklerden yiyorduk. Hem de birçok ot sebze en doğalından bahçeden koparılıp önümüze geliyordu.
- Yürüyüşlerimizi yapıyorduk kekik koklayarak, bazen harika sohbetler, bazen sessizlik eşliğinde.
- Dağlara ruhumuzu anlatıyorduk, dağlar sıra sıra karşımızda tüm mağrurluğuyla orda öylece duruyordu, her noktasını adımlama isteğiyle dağları izleyerek uzun sessizlik anları ve bol sohbetler yaşıyorduk
- Sevgili Adnan hocamla ve sevgili Ayşe Hocamla yoga yapıyorduk bazen saatlerce zamanın nasıl geçtiğinin farkına varmadan. Hocalarımıza, hayat yolumuzu aydınlatan yogaya, tüm evrene şükran duyarak.
- Güneşi selamlıyorduk harika bir ritüelle, güneşin gözlerinin içine bakarak, onunla bir olduğumuzu hissederek. Güneşe söz veren kızılderili saflığında.
- Yıldızları seyrediyorduk, bazen gözlerimizde yaşlarla, ne çok yıldız varmış, yoksa ben şehirde uyurken birileri güneşi kırpıp kırpıp yıldız mı yapmış diye şaşırarak. Ve tüm şaşkınlığımıza rağmen kendi yıldızımızı buluyorduk, hep beraber yıldız meditasyonu yaparken; yıldızımızı cebimize koyuyorduk.
- Dim Çayında suyun serinliğini, etrafının çevreleyen ağaçlara ayna olan suların keyfini yaşarken, Lourdes anamız ve bitanecik Sunita bizi asla unutmuyor, harika bir de piknik sunuyordu.
- Ve köye ziyaret, sevgili Salih Bey’in köy evinde sadeliği, paylaşımı ve huzuru yakalıyorduk. Onların bize herşeylerini sunarken ki cömertliği gözlerimizi kamaştırıyordu, yazık biz bu paylaşımı ne zaman unuttuk.....
- Akşam ve her fırsatta Adnan Hocamız tüm yaşam deneyimini tüm kalbiyle bize aktarmaya çalışıyor, bizde nefessiz onu dinliyorduk.
- Mouna(konuşmama) çalışmalarında belki de çok nadir yaptığımız birşeyi yapıyor, kendimizle tüm farkındalığımızla kalıyor, herşeyi daha çok farkederek biraz daha keyfine varıyor, her eylemimizin ne kadar kutsal olduğunu keşfediyorduk.
- Tüm bunların yanında muhteşem dostluklar yaşamak, yepyeni harika ruhlarla tanışmak ve onlarla çok şey paylaşarak harika sohbetler sanırım bu rüyanın bonuslarıydı.
- Eminim arkadaşlarımın ekleyecek çok şeyi vardır, yani anlatmakla bitmeyen harika bir masaldı bu. Yaşam yolumda iyi ki karşıma çıktı dedirten, iyi ki yaşıyorum diye düşündüren...
Bu güzel rüyayı yeniden görebilmek umuduyla, Adnan Hocama ve Lourdes anama yarattıkları cennet için tüm yüreğimle teşekkür ediyorum.
-
