Ben miyim ben?

[E_L_A]

Kendimi kaybetmişim...
Nerelerdeyim...
Kayboldum...
Ne mutlu, ne de mutsuzum...
Yenilere girerken - eskilerden tam anlamda kurtulamadığımı farkediyorum... Bu da rahatsızlık veriyor.
Yine eskilerle karşı karşıya gelmek - karşılaşmak zorunda kalıyorum.
Birşey değiştirebilme şansım var mı diye sorduğumda - buz gibi cevap - mecbursun, ortada çocuk var...
Siyah ve beyaz gibi.
Artı ve eksi...
Ortası hiç yok. Geçişi o kadar sert oluyor ki... Gökyüzünden yere düşmek gibi...
Öylece çakılıp kalıyorum işte...
Düşünemiyor, kontrol edemiyor ve yaşayamıyorum...
Stres yok - ama alışkanlık var, - kendi kendime stres yaratıyorum.
Negatif bağımlısı mı oldum?
Bilemiyorum... Hiç bir şey bilmiyorum...
Bir an önce iyileşmem gerek...
Saygılar.

[alin]

Kendini kaybetmeler, sorgulamalar, bosluk hissi, yasanilan boyuta uyumsuzluk... bir dibe vurup bir goge ermeler... bunlari yasarken kendini kapana kisilmis gibi hissetmek... herseyi (herhangi bir dunyevi nedenden dolayi) oldugu gibi kabul etmek zorunlulugu... kendimizi hasta eden ve artik sonsuza dek degistiremiyecegimizi sandigimiz olaylarla yasami kabusa cevirmek...
Bu 3. boyut deneyimlerinden kurtulmanin tam zamani... guc biziz, guc bizim icimizde... sessizce dinledigimizde o guc bizimle konusuyor;) caresiz kalip yakardigimizda aninda yardimimiza kosuyor
kanatlarimizi acip biraz yukselmeli, olaylari yukardan cozmeliyiz... hepimiz bir butunun parcalariyiz, olayla olay olmadan, kendi frekansimizda cozumlemeliyiz problemleri... korkuya, endiseye yer yok artik yasantimizda: bilgi ve farkindalik bosuna verilmedi bize...
hersey olmasi gerektigi gibi olacak... herseyin hayrina olan sevgiye guvenmek gerek
iyilestin bile sevgili E_L_A, ustelik olgunlastin ve tecrubenle baskalarina isik tutmaya hazirsin ;w