Kendimi kaybetmişim...
Nerelerdeyim...
Kayboldum...
Ne mutlu, ne de mutsuzum...
Yenilere girerken - eskilerden tam anlamda kurtulamadığımı farkediyorum... Bu da rahatsızlık veriyor.
Yine eskilerle karşı karşıya gelmek - karşılaşmak zorunda kalıyorum.
Birşey değiştirebilme şansım var mı diye sorduğumda - buz gibi cevap - mecbursun, ortada çocuk var...
Siyah ve beyaz gibi.
Artı ve eksi...
Ortası hiç yok. Geçişi o kadar sert oluyor ki... Gökyüzünden yere düşmek gibi...
Öylece çakılıp kalıyorum işte...
Düşünemiyor, kontrol edemiyor ve yaşayamıyorum...
Stres yok - ama alışkanlık var, - kendi kendime stres yaratıyorum.
Negatif bağımlısı mı oldum?
Bilemiyorum... Hiç bir şey bilmiyorum...
Bir an önce iyileşmem gerek...
Saygılar.