"Tek başınalık senin doğan. Tek başına doğdun, tek başına öleceksin. Ve anlamadan, farkında olmadan tek başına yaşıyorsun.
Tek başınalığı yalnızlık sanma yanılgısına düşüyorsun; bu sadece bir yanlış anlama. Sen kendine yetersin.
Eski alışkanlıklar yüzünden geçiş dönemi biraz acı veriyor ve fazla sürmeyecek. Ve onu kısa kesip dayanılır hale getirmenin yolu, tek başınalığının gittikçe daha fazla keyfini çıkartmaktan geçiyor.
Tek başınalığını gittikçe güçlendirebilirsin. O yüzden tüm çabanın çok olumlu olması gerekiyor.
Tek başınalığını tüm varlığınla besle, büyüt, ona sevgini akıt, artık o üzüntü ve huysuzluk boşluklarını yaşamadığını görüp şaşıracaksın çünkü içinde harcayacak enerjin olmayacak ve artık içinde onlara yer kalmayacak.
Aslında, sadece güzel bir tek başınalık içinde yaşayan insan ilişki kurabilir çünkü ilişki onun ihtiyacı değildir. O bir dilenci değildir, senden hiç birşey istemez-dostluğunu bile. O vericidir. Kendi neşe, huzur, sükunet ve mutluluğunu paylaşır.
İşte o zaman aşkın tadı bambaşka olur, işte o zaman bu bir paylaşımdır. Ve her iki kişi de tek başınalığın güzelliğini biliyorsa o zaman aşk en üst noktasına erişir, bu nadiren mümkün olur. İşte o zaman aşkın başı göklere erer.
Tek başınalık ilişki kuramamak anlamına gelmez. Yalnızca tamamen farklı türde ilişki kuracağın anlamına gelir, yani ıstırap ve mutsuzluk olmayacak, sorun yaratmayacak, dolaylı veya dolaysız diğerini baskı altına alma, köleleştirme çabasına dönüşmeyecek. Çünkü bu tür ilişki korkudan doğmaz, bu yaşamın ta kendisidir..."
OSHO,The New Dawn
