Merhaba,
Mert Hoca'yla yogaya başlayalı henüz 3 ay oldu. Yolun başındayım bile diyemediğim bir noktada sadece algılamaya çalışıyorum belki, yogayı, bana bizlere ne kattığını.
Kendimi yoga yaptığım gün kesinlikle daha iyi hissediyorum; bunu diğer günlere yayabilmek, o mutlu enerjiyi bedenimden çıkarmamak şu an için başardığım bir şey değil. Zaman sanırım, ihtiyacım olan şey.
Ve aslında ben bu aşamada şu ayrımı yapabilmiş değilim: Ben yogayı mı sevdim, Mert Hoca'yı mı:) Her ikisini de olabilir tabi.
Geçen derste, derslere katılanların aralarındaki ilişkiyi konuşmuştuk kısaca, olmayan ilişkiyi desem daha yerinde olucak:) Hani böyle bir amaçla, gönül birliğiyle biraraya toplanan onca insanın birbirine merhaba bile dememesi Mert Hoca'ya garip gelmişti bir yerde.
Sanırım ordaki herkes herkes algı kapılarını sadece Mert Hoca için açıyor belli bir süreliğine. Ben kimseye bakmak istemiyorum mesela, kimseyle göz teması kurmak istemiyorum, kimsenin kim olduğuyla ilgili düşünmek istemiyorum. Benim hissettiğim bu, belki birileri daha vardır benim gibi düşünen. Yoksa merhabayı esirgemek değil muhakkak ki durum.
Tekrar herkese merhaba, burda olmak güzel.
