Natali çok güzel dile getirmissin,yüreğine sağlık.Ziyaretimizden sonra ben de elınde poşetlerle kedi,köpekleri başına toplayan insanların duygularını daha farklı hissetmeye başladım.Salı günü okul çıkışı kızımla beraber hayvan barınağını ziyaret ettik.Akşam saati biraz agresif oldukları için arabadan inmemizi istemediler.Biz de camları açıp içeriden ilgilendik.Çok mahsun bakıyorlar, insanın içi eziliyor.Arabanın etrafına toplandılar,biz konuştuk sevgiyle onlar dinlediler.Uzun süre arabanın önüne geçip gitmemize izin vermediler.Yüreğimin bir köşesi hep onlar ve sahipsiz hayvanlarla.Onları düşününce hemen gidip tavşanımız Miniş'i seviyorum.Migrosun kasap ve balıkçısına sordum atıkları alabilmek için ama bir çöp bile dışarı çıkmıyormuş,hepsi çöpe gidermiş,kuralları böyleymiş
Irmakla haftaya gene uğramayı planladık kısmetse...
Fotoğraflar çok güzeller Beyza sağolasın...
Cesaretini kutlarım Ayman harikasın,Natalie'nin söylediği gibi bu korku da sana ait değilmiş demekki,sana adapte edilmiş ;yoksa bir seferde bukadar gelişme kolay olmayabilirdi... ;q
Hepinize sevgiler. pnpnkz
